Се издигна над сите и им покажа која е таа! Борбата беше тешка и мачна но вредеше. Но како се избори за свое место во општеството и ги победила сите предрасуди кон Ромите , раскажа Александра Александровиќ (28) од Нови Сад.

 - Да, бев дискриминирана поради мојата боја на кожа и затоа што сум Ромка. Има различни начини на дискриминација.

Кога бев во трето одделение во основното училиште, наставничката ги раздели децата , белите од потемните. Белите деца беа сместени во првите клупи напред, а децата со темна боја на кожата ги смести во последните клупи, и тоа со еден празен проред меѓу тие клупи.

Кога и да дигнев рака за да одговорам на нејзините прашања , таа ме игнорираше. Како да не постоевме ние потемните деца од последните клуп- се подсетува Александра на своето детство.

-Дојдов дома расплакана и му кажав на татко ми што се случува. Утредента татко ми отиде на училиште , разговараше со наставничката и состојбата повеќе не беше таква.

Но по неколку дена наставничката додека ни ги проверуваше домашните задачи ме запраша, Александра дали ти си Ромка? И одоговорив: „ Да јас сум Ромка„. Во тој момент настана молк и тишина, децата ме гледаа, како да сум рекла нешто ужасно и страшно.

- Сите сме свесни фрка додека сте дете сето тоа интензивно го преживувате , дека тогаш се трасираат многу работи и се поставуваат темелите за понатамошниот живот.

- Инаку дискриминацијата и расизмот и понатаму постојат . но тоа што можам да го направам е тоа да не дозволам да влијае врз мојата психа, и да не дозволам да паднам.

- Паралелно  со основото посетував и нижа музичка школа во „ Исидор Бајиќ„ во Нови Сад и главен инструмент ми беше армоника. Потоа запишав и средна музичка школа , главен инструмент клавир, но исто така ја задржав и хармониката и свирев во оркестарот.

Потоа се запишав на Академијата за уметности . студиски програм Етномузикологија, со главен инструмент тамбура и клавир. По дипломирањето запишав и Мастер студии во Театарот , драмски департман во новосадската Академија за уметности. Зимскиот семестар  го посетував во Нови Сад, а летниот во Норвешка во градот Берген преку Еразмус програмата за размена мна студенти. Успешно го одбранив мастерот и тезата со наслов: „Интеркултуралност низ наставните единици по предметите музичко и математика„ и се стекнав со диплома мастер драмски педагог, напомена Александра.

Link: https://www.blic.rs/slobodno-vreme/trenutak-koji-je-aleksandri-promenio-zivot-uciteljica-me-proziva-na-casu-i-cujem-sebe/rr56y58

Богатата традиција на Ромите од Лесковац, некогаш ја презентираа надалеку познатото КУД „Шефкет Ибраимовиќ„

Ова културно уметничко друштво неофицијално е формирано во  во 50-тите години од минатиот век, а функционирал како група на граѓани се до 1973 година кога официјално се регистрирани. Ова здружение броеше преку 100 членови и функционираше во повеќе културно уметнички секции. Настапуваа низ некогашната Југославија и Европа, и освојуваа многубројни домашни и меѓународни признанија на различни натпревари помеѓу Културно уметничките друштва.

За жал овој КУД не функционира повеќе од една деценија , затоа што нема заинтересирани млади луѓе кој би ја продолжиле традицијата на богатата традција на Ромите од Лесковац .

КУД „Шефкет Ибраимовиќ„ официјално постои само на хартија.

Во разговор со некогашните членови на овој КУД тие со носталгија се присетуваат на настапите и успесите .

Тие изразија надеж дека сепак ова КУД ќе заживее во рамките на Домот на културата на Ромите во Лесковац.

Тоа го потврдија и директорот на Домот на културата на Ромите во Лесковац , Среќко Живковиќ како и портпаролот на градоначалникот на Лесковац Александар Стојановиќ дека ќе дадат целосна подршка.

Истоа така напоменато е дека потребно Ромите да го сочуваат својот културен идентитет, и дека тоа може да го сторат и преку реактивирање на КУД „Шефкет Ибраимовиќ„ од Лесковац

Link: