За време на Парламентарната сесија на ИРУ која се одржа во Скопје, Република Северна Македонија на 1 јуни, делегатот на ИРУ од Германија Севѓул Сали имаше свој дел на презентација за дел од неговите активности во државата каде што работи и е активен. Меѓудругото тој за време на презентацијата напомена : „ Во Дискриминацијата на Ромите и Синтите - и доселенички и локални семејства - во германскиот образовен систем, што е многупати докажано во студиите, е еден од резултатите на вековното стигматизирање на Ромите и Синтите како наводно неинтеграбилни „цигани“. Затоа, огромното мнозинство на семејства денес претпочитаат да не бидат „признаени“ како Роми или Синти на училиште. Затоа, образовниот успех на овие семејства тешко може да го согледаат наставниците.
Особено социјално загрозените семејства го доживуваат формалното образование и системот за вработување како затворен и недостапен поради дискриминација. Неформалното образование и вработувањето се сметаат за повеќе ветувачки и понекогаш се толкуваат како дел од културниот идентитет. Од друга страна, проблематичното однесување на поединечни ученици или ромски семејства во училиштето и општеството премногу често се генерализира и се гледа како „типично за Роми“, уште повеќе кога семејствата ја опишуваат својата неформална ориентација како „типични Роми“. Како што веќе спомнавме, не се забележуваат многуте формирани ромски или синти семејства. Училиштата често го поврзуваат „да се биде Ром“ со мали очекувања за успех во образованието. Ромите или Синтите ретко се дел од тимовите и заедничката историја и многуте придонеси на Ромите и Синтите за европскиот развој не се дискутираат на часовите, што им отежнува на соучениците и родителите да ја ценат културата и историјата на Ромите.
Надминувањето на оваа неповолност преку работата на Ромите како образовни медијатори затоа се фокусира на антидискриминација И социјална и образовна инклузија. Причината за неповолноста, која ги погодува само Ромите и Синтите во оваа форма, може да се реши само преку постепено уривање на стереотипите и зголемување на очекувањата за успех од сите страни кога станува збор за еднакво учество во образованието за Ромите и Синтите. Експлицитната стигматизација на Ромите и Синтите бара експлицитен одговор. Социјалната неповолност, од друга страна, ги погодува сиромашните Синти и Роми, како и другите семејства – локални, како и имигранти. Истата поддршка за сите деца на кои им е потребна помош е исто така неопходна за да се избегне завист и незадоволство и да не се разгори незадоволството против Ромите и Синтите. Дополнително, ромските образовни посредници, како симпатизери на сите деца, се контра-модел на расистичките клишеа што може да се шират дома.
Затоа, Комисијата на ЕУ предлага промовирање подобрен пристап до образование за децата од обесправените семејства Роми и Синти преку експлицитни мерки (за Роми и Синти) кои не се ексклузивни за локалната имплементација, но се достапни за сите деца како поддршка.
Десетте заеднички основни принципи за вклучување на социјално загрозените ромски семејства (резолуција на Советот на социјални министри на ЕУ од 2010 година) ја нагласуваат потребата од насочени мерки кои се експлицитно насочени кон таквите семејства со цел да се обезбеди нивно ефикасно вклучување во проекти. Истовремено, според постоечките капацитети, во спроведувањето на мерките треба да се вклучат и сите други лица на кои им е потребна поддршка, за да не се делува на мерките и да се зајакне постојното незадоволство кон Ромите. „
