Словачка ја потресе дојавата за обид за атентат врз премиерот Роберт Фицо. По седницата на локалниот кабинет во Хандлова, премиерот донесе невообичаена одлука да се поздрави со локалното население и кон него беа испукани истрели од толпата. Ова е незамисливо сценарио. Меѓутоа, во Словачка одамна сме сведоци на поларизација овде, бразди кои се ораат меѓу различни групи во општеството. Омразата и нетрпеливоста се присутни во јавниот живот. Вистина е дека Ромите овде отсекогаш се среќавале со такви ставови, но другите групи се изненадени кога стануваат мета на омраза. Еден мој познаник објави на социјалните мрежи дека не верува дека ова е Словачко „Сараево“, со други зборови, нема да предизвика граѓанска војна. Исто така, верувам дека тоа веројатно нема да доведе до повеќе насилство, но зарем не сме веќе во хибридна граѓанска војна во моментов?
Наводно, атентатор е 71-годишниот Јурај Ц., кого медиумите успеаја да го идентификуваат како автор на неколку книги кој живее во Левице, постар, ексцентричен човек кој ја игра улогата на малку неконвенционална личност која е донекаде провокативна. Сепак, излегува дека тој е автор на прилично обемна книга (262 страници) со наслов Ефета, која може да се карактеризира со овој извадок: „Никогаш немало толку бесрамни цигани во Европа како што има денес. Тие ги гледаат општествените системи и многу добро знаат како да ги искористат. Државата не го решава овој проблем, туку само го грицка по рабовите. Сто илјади словачки цигани ја сакаат наклонетоста на белците, но тоа никогаш нема да ни го кажат... Да бидеме строги и праведни кон нив...“
